Identyfikacja tworzyw sztucznych.
Identyfikacja tworzywa sztucznego polega na określeniu rodzaju tworzywa za pomocą szybkich prób jakościowych. Do najprostszych metod identyfikacji zalicza się: oględziny próbki i porównanie jej z wzorcami tworzyw poprzez badanie właściwości organoleptycznych, próby płomieniowe oraz pomiar gęstości tworzywa.
Zasady określenia rodzaju tworzywa na podstawie próby płomieniowej podano w tabeli, natomiast informacje dotyczące identyfikacji tworzyw sztucznych na podstawie pomiaru gęstości przedstawiono w tabeli następnej.
Tabela. Identyfikacja tworzyw sztucznych na podstawie próby płomieniowej.
Przeprowadzenie próby płomieniowej polega na ogrzewaniu próbki tworzywa bezpośrednio w płomieniu nad palnikiem gazowym. Korzystając z tabeli należy pamiętać, że zawarte w niej informacje dotyczą czystych polimerów. Obecność napełniaczy może znacznie zmieniać zachowanie się tworzywa w płomieniu.
Tabela. Identyfikacja tworzyw sztucznych na podstawie pomiaru gęstości
| Gęstość
g/cm3 |
Rodzaj tworzywa |
| <0,3 | tworzywa piankowe |
| 0,9-1,0 | polietylen, polipropylen, poliizobutylen, kopolimery styrenu z butadienem, z akrylonitrylem |
| 1,0-1,2 | polistyren, poliamidy, polimetakrylan metylu, polioctan winylu, poliestry nienasycone lane, poliwęglany |
| 1,2-1,3 | poliuretany, octan celulozy, polialkohol winylowy, polichlorek winylu plastyfikowany, epoksydy lane |
| 1,3-1,4 | azotan(V) celulozy, fenoplasty lane, ewentualnie z napełniaczem organicznym, fenoplasty warstwowe tkaninowe, polichlorek winylu, poliestry kwasu teraftalowego (typu elany) |
| 1,4–1,7 | aminoplasty z napełniaczami organicznymi, poliformaldehyd, fenoplasty warstwowe papierowe, polichlorek winylu z napełniaczem mineralnym, chlorokauczuk |
| 1,7-2,0 | polichlorek winylidenu, tworzywa wzmacniane włóknem szklanym (poliestrowe, epoksydowe i inne) |
| >2 | politetrafluoroetylen, polichlorotrifluoroetylen, niektóre laminaty o dużej zawartości włókna szklanego, tworzywa z ciężkimi napełniaczami nieorganicznymi |