Do charakterystycznych właściwości tworzyw sztucznych należy zaliczyć:
— małą gęstość,
— złe przewodnictwo cieplne i elektryczne,
— znaczną w porównaniu z metalami rozszerzalność cieplną,
— niezbyt wysoką maksymalną temperaturę użytkowania (do 300°C),
— dobre właściwości mechaniczne, pogarszające się w miarę przedłużania czasu działania naprężeń i wzrostu temperatury,
— stosunkowo dużą odporność na działanie czynników chemicznych, która z reguły maleje ze wzrostem temperatury,
— odporność na działanie wody (niektóre tworzywa w niewielkim zakresie pochłaniają wodę, a tylko nieliczne ulegają rozpuszczeniu, np. polialkohol winylowy),
— odporność na działanie tlenu z powietrza (tlen w obecności światła oddziałuje tylko na niektóre tworzywa — temu procesowi zapobiega dodatek antyutleniaczy).
Tworzywa termoplastyczne w stanie twardym charakteryzują się mniejszą wytrzymałością niż metale, lecz równą, a nawet większą od drewna i materiałów ceramicznych. Ich odporność cieplna jest niewielka, dochodzi przeciętnie do 100°C. Są one wrażliwe w zróżnicowanym stopniu na działanie rozpuszczalników chemicznych, a niektóre z nich nawet na wodę. Wykazują dużą odporność na działanie kwasów i zasad. Są dobrymi izolatorami. Wyroby z tworzyw termoplastycznych są powszechnie stosowane prawie we wszystkich dziedzinach życia gospodarczego. Produkuje sie je wieloma metodami przez: walcowanie, kalandrowanie, wytłaczanie, prasowanie, formowanie wtryskowe, formowanie z roztworu i past, przez wylewanie, powlekanie, maczanie i inne.
Do grupy tworzyw termoutwardzalnych należą fenoplasty (żywice fenolowo-aldehydowe), nazywane bakelitami, oraz aminoplasty (żywice mocznikowo-formaldehydowe i melaminowe). Tworzywa termoutwardzalne spotyka się w handlu jako wyroby gotowe, już utwardzone. Służą one do produkcji tłoczyw (wyprasek otrzymywanych metodą prasowania) i laminatów (tworzyw warstwowych), które mają duże znaczenie techniczne oraz w przemyśle elektrotechnicznym. Tworzywa te wykorzystuje się także do produkcji drobnych wyrobów galanteryjnych, nakrętek, guzików, zabawek i innych.
Tworzywami chemoutwardzalnymi są tworzywa poliestrowe i epoksydowe, zwane także żywicami. W stanie utwardzonym żywice te, zwłaszcza żywice epoksydowe, wykazują wysokie właściwości dielektryczne, są odporne na wilgoć i działanie czynników atmosferycznych, a także czynników chemicznych. Z tych względów stosuje się je jako odlewy i impregnaty (wyroby zalewane). Żywice służą do wyrobu różnych kształtowników, kadłubów łodzi, szybowców oraz zbiorników na ciecze i gazy.